Açıklama :
Said Feyumi, Tevrat’tan bölümleri Arapça’ya çevirmiştir. Eric Sharp, Şehristani’yi ön plana çıkarmış bir yazardır. Hegel ve Frazer, insanlık tarihinde din öncesi bir çağın varlığını savunmuştur. Ninian Sharp ise Hegel ve Frazer’in aksine dinin insan yaşamının ayrılmaz bir parçası olduğunu öne sürmüştür.
Açıklama :
Kur’an’ın yaklaşık üçte ikisi geçmiş toplumlara ilişkin kıssalardan, ehli kitap ve cahiliye dönemi Arap geleneğine yönelik tanımlama, eleştiri ve polemiklerden oluşur. Reddiye tarzı kaleme alınan apolojetik eserlerde, bir yanda doğru inanç olarak görülen akidenin savunusu yapılırken, yanlış inançlar ve düşünceler alabildiğine eleştirilmektedir. Esatir’in önemi ise dinler tarihiyle ilgili Türkçe yazılmış en eski eser olmasıdır. Soruda bahsi geçen geleneği ve eserleri temsil eden kavram Milel ve Nihal’dir.
duygu, düşünce ve davranışlarını ifade eden sistem
Açıklama :
Batı kültür dünyasında çeşitli görüş ayrılıkları olmasına karşın genel olarak, din terimi insanlığın tanrı, ahiret, metafizik âlem ve kutsala yönelik kült ve ritüellerinden oluşan sistemleri ifade etme açısından kullanılmaktadır.
karşı olan inanç
kabullenmek
Açıklama :
Gerek günümüzde gerekse başlangıcından itibaren tarihi süreç içerisinde, insanlığın din tecrübesini tanımlayabilecek kapsamlı bir din tarifi, insanla temsil ettiği dinsel gelenek arasındaki önemli ilişkiyi ifade edecek yapıda olmalıdır. Her dinsel gelenekte o geleneğe bağlı olan kişinin duygularını, düşüncelerini yönlendiren ve belirli şeylerin varlığına ya da yokluğuna, doğruluğuna ya da yanlışlığına kişinin inancını ifade eden bir yapı vardır. Ancak, inancı, yalnızca bazı metafizik ya da aşkın varlıkların var olduğunu kabullenmeyle sınırlamak doğru değildir.
Açıklama :
1878’de dinler tarihi ile ilgili Türkçe olarak yazılan en eski kaynak olarak kabul edilen eser Şemseddin Sami’nin Esatir’idir.
Açıklama :
1949 yılında kurulan Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi bünyesinde de dinler tarihi derslerine yer verilmiştir.
Açıklama :
Mohenjo-Daro tanrısının Ana Tanrıçayla ilişkili olması aynı zamanda onun bereket-yeşillik tanrısı olduğunu da gösterir.
Açıklama :
Milattan önce altıncı yüzyılda yaşamış, kşatriya kastına mensup Siddhartha Gautama tarafından kurulmuştur. Amacı, kişisel arayışları sonucu Hint dünyasında veri olarak kabul edilen insanın bu dünyaya sonsuz gidiş- gelişlerden kurtarmak olan, bir kurtuluş dini olan din, Budizmdir.
Açıklama :
Kutsal yerlere hac, Hinduizm’in her mezhebi tarafından icra edilen önemli ve kendisiyle dini tekâmüle doğru ilerlemenin gerçekleştirildiği bir araçtır. Hindistan’da özellikle kutsal olan yedi yer vardır. Bunların her biri ya tanrılardan ya da Hindu kutsal metinlerindeki kahramanlardan biriyle ilişkilidir. Mesela Mathura, Krişna’nın doğum yeridir, Ayodha Râma’nın krallığının bulunduğu yerdir. Hardwar, Ganj’ın doğduğu yer olup, bunların için de en kutsal olan ise, Şivacılığın merkezi ve geçmiş zamanlardan günümüze kadar bir öğrenim merkezi olan Benarestir.
Açıklama :
Angabâhya (ikincil külliyat) beş alt gruba ayrılır: A. Upanagalar (upanga, angalara bağlı, yardımcı) on iki metinden oluşur ve çoğunluğu itibariyle laiklere yönelik olan anlatılardan oluşur. B. Chedasûtralar, yedi metinden oluşan bu kitap, keşişlerin hayatını düzenleyen metinleri içerdiğinden Cayin disiplin kitabı olarak da adlandırılır. C.Mûlasûtralar. Dört Mûlasûtra vardır ve bunlardan üçü muhafaza edilmiştir. Bu üçünden biri olan daşavaikâlia on konferans ve iki eki içerir. Bunlar emredilen saatlar ötesindeki çalışma için gerekli malzemeyi oluştururlar. D. Prakirnakasûtralar (çok yönlü/çeşitli). On kısa metinden oluşur; hem törensel ilahiler hem de kutsal ölüm için hazırlanmada kullanılacak ritüellerin betimlenmesini içerirler. E. Cûlikâsûtralar. Angabâhya’rın son kısmı, ilave ek anlamında Cûlika diye adlandırılır. İki çalışmayı ihtiva eder. Bunların her ikisi de, diğer kanonik metinlerin büyük kısmında bulunan malzemelerin bölüm bölüm özetini içerirler.
